In maart dit jaar was er nogal wat te doen over het dan nieuwe NPO televisieprogramma voor kinderen: Gewoon bloot. Voor degenen die gemist hebben waar het over gaat: in dit programma tonen vijf volwassenen hun blote lichaam aan kinderen die hier vervolgens vragen over mogen stellen. Deze kinderen zitten overigens geheel vrijwillig in de studio. De gedachte erachter is dat kinderen leren begrijpen dat er niet zoiets bestaat als een volmaakt lichaam, maar dat elk lijf uniek is en gezien mag worden. Een geweldig format vind ik, zeker in een tijd waarin adverteerders de trend domineren, met name daar waar het aankomt op uiterlijk. Niets maakt jonge mensen zo onzeker als het niet kunnen voldoen aan het op televisie, social media en in tijdschriften voorgeschotelde ideaalbeeld. Hoe eerder kinderen de onzin daarvan inzien, hoe beter het is voor hun persoonlijke ontwikkeling, vooral waar het aankomt op eigenwaarde en zelfvertrouwen. Maar hé, dat is mijn gedacht. Niet iedereen is dat met mij eens. SGP-voorman van der Staaij bijvoorbeeld noemde het programma bizar en volstrekt overbodig en wilde zelfs voorkomen dat het werd uitgezonden. Kinderen vinden het ongemakkelijk om naar blote mensen te kijken, zo stelde hij. De man heeft daar zeker een punt, maar slaat gelijktijdig de plank volslagen mis, want het ongemak dat veel (niet alle) kinderen ervaren bij het zien van bloot wordt al van oudsher gepropageerd door de van der Staaijs in deze wereld. En dat is nu net het probleem. Als je het niet uit de taboesfeer haalt, wordt het nooit gewoon. Van der Staaij is van mening dat onderwerpen met betrekking tot bloot uitsluitend binnen de gezinssfeer besproken zouden moeten worden. Dit zou betekenen dat er in dit kader voor het onderwijs ook geen rol is weggelegd en dat het onderwerp eigenlijk “gewoon” clandestien en ongemakkelijk moet blijven, zodat er generaties kinderen blijven opgroeien die, eenmaal volwassen, het licht niet durven aanhouden tijdens de gemeenschap. Ik ben het volslagen oneens met de heer van der Staaij: ik vind zijn denkbeelden bizar en volslagen achterhaald. Volstrekt overbodig ook. Ik pleit voor een verbod van het tonen van zijn mombakkes op televisie, want daar word ik nou ongemakkelijk van.
Gewoon amen.